vlug vlug...

tja, de tijd begint te dringen. We zijn onze laaste week ingegaan en zijn alles steeds strakker gaan plannen.
En... dan wil dat wel eens niet helemaal lukken zoals je het in je hoofd hebt.

In het kort onze route tot nu:
Bij Calafate kregen we via de luchtvaartmaatschappij te horen dat vliegen in Chili toch weer mogelijk was. We zijn dus toch via de meren van Bariloche naar Puerto Mont in Chili gegaan (heerlijk dobberen met allemaal vulcanen om je heen, dwars door het andes gebergte). Vanaf daar gevlogen via Santiago de Chili (overstappen via tenten op de landingsbaan) naar Calama en San Pedro de Atacama. Dat is bijna in het noorden van Chili in de droogste woestijn ter wereld.
En dat is het. Droog en stoffig. Maar wel erg mooi allemaal. We hebben daar twee excursies naar de mooiste spots gedaan. Een daarvan met een 4x4 over de Altiplano raggen met 80 km/uur over de droge bodem. We kregen wel een beetje last van de hoogte het schommelde die dag tussen 2500 m (San Pedro) en bijna 5000 meter. Dan moet je dus niet effe de auto uit stuiven om een fotootje te maken want dan ga je dus tegen de vlakte... Kortademig aanpassen dus...

En nu zijn we gisteren aanbeland via een busreis (ook weer over die hoge pas) in Salta.
Dat is in het noorden van Argentinie, aan de andere kant van de Andes dus weer.
Hier stort de regen af en toe uit de hemel. Vannacht werd ik wakker en dacht ik dat we zouden wegspoelen, sjonge wat een water...

En nu zouden we onze gereserveerde 4x4 bij Hertz afhalen voor drie dagen in de omgeving. Het was allemaal mooi bedacht maar er blijkt iets te weinig bestedingsruimte te zijn op onze creditcard. Hadden we nooit meer aan gedacht dat we al zoveel daarmee hadden gedaan. Die vluchten hakken er dus goed in. En nu....?
Tja, snel geld overgemaakt via dit internet cafe maar dat duurt te lang. We hadden bij Hertz afgesproken dat we vanmiddag proberen het opgelost te hebben maar dat zal dus niet gaan.
Misschien kunnen we nog iets regelen met wat cash en anders.... improviseren maar weer.

Ik denk dat we zo even een terrasje gaan zoeken. Suus zit hier naast me te kraken en te rekenen hoe alles financieel zou kunnen....
Tis wat, geld zat maar niet op de juiste plek... Luxe probleem, maar zo voelt het nu even niet...

Wordt vervolgd... (als er tijd is...)