Het duurde even voor ik hier wat ging schrijven maar je weet hoe dat gaat. Ben je vier weken van huis en dan kom je terug met een enorme stapel foto's. Die zijn we nu dus aan het uitzoeken, de mooiste eruit selecteren en dan een mooi fotoalbum samenstellen.
Hier even een paar mooie plaatjes van onze vakantie, zoals beloofd een paar weken terug vanuit het hotelletje met het smoezelige toetsenbord en de pc zonder usb...
Boottochtje op het Beagle kanaal vanuit de haven van Ushuaia op Vuurland.
Die ging er echt even voor zitten... Macho...
Gletschers, daar ontkom je natuurlijk echt niet aan als je daar bent.
Hier de beroemde Perito Moreno, zo is ie dus echt. Ik heb er niks aan gedaan hoor die kleuren enzo...!
Geloof je haast niet maar 't is echt zo.
Misschien komt het wel omdat de zon op het noorden staat dat de kleuren zo anders zijn maar alles is blauwer, witter, helderder....
Oh ja, lama's, picuña's, en hoe ze ook genoemd worden. Chili en Argentinie hebben daar hun eigen namen voor, ik haal ze allemaal door elkaar. Je hebt een gecultiveerde soort en een wilde soort. Deze hier is de wilde soort in het N.P. Torre del Paine in Chili. Dus deze zou ik picuña moeten noemen.
Hoe dan ook, grappige beesten, beetje nieuwsgierig...
Hier staan we in de droogste woestijn ter wereld in het noorden van Chili. De Atacama bij:
San Pedro de (hoe kan het ook anders) Atacama.
Dat poppetje daar op die uitstekende rotspunt, die was met mij mee...
En nogmaals, ik heb echt niks met de kleuren van de foto gedaan...
Maar na drie dagen in het overigens leuke plaatsje ben je dat stof echt wel zat hoor. Je zou er maar wonen... Het zit gewoon overal. Bij thuiskomst zat het nog in en aan de schoenen. Herkenbaar aan de oranje-rode kleur.
Over hoogtepunten gesproken...Ook een hoogtepunt was het om drie dagen lang met gehuurde 4wd door de afgelegen binnenlanden in het noorden van Argentinie bij Salta te trekken.
Hier het beeld vanuit de auto...
(en weer overal stof...)
Tja en nu dus weer wennen aan het 'gewone leven' thuis. Dat is helemaal niet zo slecht hoor dat leven. Maar het is toch wel effe omschakelen.
De tuin lag er natuurlijk nog net zo bij. Hoewel... mijn ouders hadden hier opgepast en voor onze ouwe lobbes gezorgt. En er was dus best vanalles gebeurt, onkruid gewied, ramen waren gelapt. Lekker thuiskomen hoor.
Maar de vijver en beek die in opbouw was, daar was natuurlijk niets meer mee gedaan sinds vorig najaar de vorst en sneeuw begon. Nu kunnen we er weer lekker mee aan de slag.
Het weer is ook best dus er is al weer vanalles gedaan intussen.
Hierbij dan ook meteen maar een update-je daarvan...
Zo dan, is iedereen weer een beetje op de hoogte.
En zo langzaam aan begint het seizoen ook weer een beetje. Er stromen weer aardig wat reserveringen binnen dus we gaan er weer tegenaan.
Er zijn weer een hoop spannende ontwikkelingen hier in de omgeving. Ons diner arrangement heeft vernieuwde concurrentie gekregen... Van Toine Smulders zelf. Hij is namelijk eigenaar geworden van het Hotel in Tolkamer: Slapen bij Toine. Daarbij een nieuw restaurant: Eten bij Toine. Daar zijn we natuurlijk nieuwsgierig naar dus binnenkort meteen maar even "eten bij Toine" en de menukaart bestuderen.
Hoe dan ook: je kan natuurlijk ook gewoon 'blijven' Slapen bij Slaap en eten bij Toine. Dat blijft gewoon de beste combi... vind ik.
Geniet van het voorjaar....
