wachten, wachten, wachten....brrrr

Het heeft weer even geduurt maar ja, eerst een griepje vorige maand en daarna weer druk, druk, druk, met vanalles en nogwat.

Niet dat we steeds alle kamers vol met gasten hebben hoor in deze tijd van het jaar. Laat ik eerlijk zijn, in het weekend mag ik wat gasten ontvangen. In de week niet veel.
Met kerst en oud en nieuw verwacht ik nog wel wat.
Vandaar dat we toch maar weer een beetje kerst sferen in en rond de B&B hebben gebracht...


Uiteraard ook de afgelopen tijd weer goed gebruik gemaakt van de stilte door de week.
Heb diverse onderhoudswerkzaamheden kunnen doen. Nieuwe kraan hier, kitrandje vervangen daar. Ziet het er meteen weer als nieuw uit.
Op veler verzoek een paar planchetjes en haakjes op de badkamers toegevoegd. Ook dat lijstje is aardig weggewerkt.
Tussendoor ben ik dan als vrijwilliger ook actief bij de Toeristische Werkgroep Rijnwaarden waarmee we allerlei evenementjes organiseren. Wandeling, fietstocht, boottocht, snertwandeling, hardstikke gezellig.
Daarnaast in samenwerking met al onze collega's en de gemeente Rijnwaarden zijn we ons voor de fiets en wandelbeurs aan het voorbereiden.
Hoog tijd dat het onbekende stukje prachtige natuur aan de rand van Nederland eens wat meer bekend wordt bij de rest van de wereld.

Zo is er dus geen moment verveling voor mij.

En natuurlijk in de tuin verder ploeteren als het weer het toelaat.
Dat is vanaf deze week dus afgelopen. Ineens flinke vorst in de nacht.
Maar, gelukkig hebben we nog aardig ver kunnen komen. Normaal is het eind oktober of begin november natuurlijk wel afgelopen in de tuin.
Helaas was er op een ander vlak een beetje pech anders was het nog verder klaar geweest.

Het schoongemaakte vijvertje boven aan bij het gastenterras is inmiddels weer gevuld en afgewerkt. Er staan zelfs al weer wat planten in.

Ook is de beekloop al grotendeels klaar.
De pech zat in het stukkie (pvc) vijverfolie dat ik van de buurman had overgenomen.
Nou, we worden hier niet voor niets af en toe verward met de Buurman & Buurman tekenfilm. Tjonge, wat een geklungel.
Het folie heeft ongeveer 2 jaar opgerold liggen wachten op dit moment.

Hiernaast zie je het gat dat ik MET DE HAND helemaal heb uitgegraven. Rotklei, sjongejonge. 1,20 meter diep maarliefst...
Goed...

Met veel %*$%#$@&U*(*))(I*&%#$& hebben we dat stugge spul (vooral als het niet zo warm meer is buiten) in het gat gekregen. Hier en daar moest de rand wat worden aangevuld om het passend te krijgen maar dat ging.
Water d'r in,
prachtig, zag er meteen weer mooier uit.

Volgende morgen, water peil 25cm gedaald. Ehhh, da's wel wat veel voor het settelen van het folie. Maar ja, je blijft positief. Nog maar een nachtje aanzien.
Nehh, kan nooit, da's mooi harstikke lek. (...!)

Dan zit er dus niks anders op dan een nieuw stukkie te kopen.
(Ik praat nu over begin november!)
Ik dacht: als je iets doet, doe het dan goed dus ging ik op zoek naar het veel sterkere en soepeler EPDM rubber folie. Helaas ook veel duurder maar goed dan heb je ook wat.

Beetje zoeken op 't wwweb natuurlijk. Die Interatuin enzo die kunnen d'r wat van met de prijzen. Krijg je een bon voor 25% korting dan betaal je net zoveel als normaal bij een ander. Ja, zo kan ik 't ook korting geven.
Kamer prijs eerst lekker verhogen en dan stoer doen en 25% korting aanbieden...

Goed, uiteindelijk een of andere leverancier gevonden voor een mooi prijsje. Bestellen die handel. Effe wachten.... nog effe wachten... nou je kent het liedje...
Hoor niks. Ga maar es bellen.
'ja, griep gehad en werk had stil gelegen'
Kan gebeuren dacht ik nog.
'Woensdag gaat het hier weg, moet je 't donderdag hebben'
Prima, wacht ik het nog even af.
Donderdag.... niks,
Vrijdag ochtend... niks, ik dacht ja, die is lekker.
Ben al weer twee weken verder zo. Bekiek 't maar...

Weer bellen, geen gehoor, ingesproken: hou dat folie maar ik zoek wel iets anders.

Uiteindelijk ben je dan dus drie weken verder als je het folie van een andere leverancier (deze wél netjes volgens afspraak) geleverd krijgt.
Hehe...
Dat was dus vorige week vrijdag... 11 december...! deuh...!


Tijdens al dat wachten op 't folie heb ik mooi wel het terras bij 't huis kunnen aanleggen.
Met dank aan de andere buurman (niet die van het folie) die me heeft gesponsord met 'wat' extra klinkers.





Behoorlijk wat zelfs. Hij blij dat ie ze kwijt is en ik blij dat ik geen nieuwe moet bij kopen.
Zeker de helft van het nieuwe terras is daarmee gelegd. Het is dan ook een flink stuk groter dan het ouwe rechthoekje voor onze terrasdeuren.






Je ziet hiernaast ook de vordering met de beekloop. De japanse esdoorn is voor de tweede keer in vier jaar van plaats veranderd. Eerst in Apeldoorn uit de oude tuin naar een tijdelijk logeeradres. Na twee jaar van daar naar hier in de tuin. Nu, weer twee jaar verder, hebben we 'm op z'n definitieve plek gezet. Hier kan hij zijn takken helemaal rondom uit strekken over de bocht van de beek.

Susan scharrelt nog wel is wat leuks op via marktplaats. Zo ook de drie japanse vissers. Echte blikvangers zoals ze nu in de kale tuin staan. Het Chinese echtpaar op de achtergrond wou ook met ons mee...

Ik kan me d'r al op verheugen in het nieuwe voorjaar daar lekker in 't opkomende zonnetje te zitten genieten van het kabbelende beekje...

Oh ja, zover is het nog lang niet. Het folie!
Prompt kwam de weersverwachting met flinke nachtvorst. Dus, meteen maar even ertegen aan. Met z'n tweeën. Het nieuwe folie, wel zwaar om te tillen, valt lekker soepel op z'n plek. Ook de plooien gaan met een klein beetje begeleiding vanzelf netjes liggen. Water d'r in, grondwaterpomp afkoppelen en naar binnen met dat ding... Net op tijd voor de eerste vrieskou.
Daar zit mijn hulpje even te pauzeren met koffie terwijl de vijver vol loopt met water.










Tja, en zo ligt het er nu nog bij.

De randafwerking zal moeten wachten tot de ijslaag weer is verdwenen...







Wordt vervolgt...

Griepje...

Ja ook een B&B eigenaar blijkt niet gevrijwaard van een griepje...
Eigenlijk was het te verwachten want ik ben ééns per jaar ziek, altijd aan het begin van de herfst, dus...
Het is overigens nog onduidelijk of het de 'mexicaanse' is. Maar om nou meteen naar de huisarts te gaan...Heb wel even gegoogled wat de verschijnselen specifiek zijn en daar heb ik er wel een paar van. Tja, toch maar een beetje rustig aan doen dan...

Dat valt niet mee hoor, rustig aan doen. Vooral nu...
In deze tijd krijg ik door de week weer wat meer de handen vrij. En het is ook nog eens prachtig herfstweer.
Perfecte condities voor wat werk in de tuin. En daar is hier genoeg van, werk in de tuin.
In de zomer hadden we (ik met m'n Pa) al tussen de bedrijven door es het bamboebos in etappes weggehaald. Daar tussen de wildernis lag ook nog een vijvertje van ongeveer 5 m doorsnee. Deze had ongeveer 19 jaar vrij uit kunnen groeien...
Als je dan denkt dat het lastig is om zo'n Bamboebos uit de grond te krijgen ("Brazilie is er niets bij!" riep ik nog), zo'n verwilderde vijver is helemaal ellende. Vooral omdat je graag het vijverfolie wil sparen. Da's duur genoeg dat spul.
Het is namelijk de bedoeling het vijvertje weer in ere te herstellen.
Daarbij wordt dan een beekloop en een lager gelegen grotere vijver gerealiseerd. Deze sluit aan op de veranda bij de garage. (zie eerder in deze blog over de garage en veranda)

Over verschillende dagen verdeeld hebben we met een setje ouwe maar scherpe steakmessen stukje voor stukje de dikke laag wortels verwijderd. Toen we daar mee bezig waren verlangde ik haast terug naar het bamboebos (...!)
Uiteindelijk, de aanhouder wint, was 'ie toch leeg.
Kijk hiernaast die ouwe Pa van mij. Laarzen aan, in de blub...
Hij gooit net de laatst rotzooi eruit.

Hieronder een breder overzicht van de plek waar het allemaal moet gaan komen.

Je moet je voorstellen dat de helft van de ruimte die je ziet dus voorheen een bamboebos was!

Deze foto is wat eerder gemaakt toen we nog niet zover waren. Ik zit daar even wat moedeloos te kijken...

Tja, en zo ligt het er dus nu nog. Was de griep er niet geweest dan hadden we al een beek kunnen hebben...

Gisteren voelde ik me weer even een hele pief. Eind van de middag op de fiets gesprongen richting Elten langs de Wild zoals dat watertje in de volksmond wordt genoemd.
Prachtig gebied is dat. Eigenlijk officieel niet toegankelijk maar eigenlijk gewoon toch... Langs het hek bij de steenfabriek, tussen het opengetrokken gaas door. Of gewoon door het hek als het open staat zoals nu het geval is. Langs de afgravingen en dan rechts het fietspad volgen. Naar de andere kant wordt dat water verderop de 'Oude Rijn'.


Met dat mooie weer een prachtige plek voor wat herfstfoto's. Kon ik gelijk mijn nieuwe speeltje op de camera, de teleconverter eens uitproberen.
Eigenlijk een goedkope maar ook praktische uitweg voor een dure telezoomlens. Het is meer een ring tussen body en lens dus niet zo'n joekel van een toeter mee in je fototas.
Ik had al een 200mm zoomlens en met deze converter wordt het bereik 1,7x vergroot. Da's met mijn oudere Nikon net wel 'over de grens' om nog lekker losjes uit de hand weg te klikken zonder bewogen plaatjes te krijgen dus voor de plek die die toeter in zou nemen moet je nu alsnog een statief meeslepen... tja...

Dit was eigenlijk voor het eerst dat ik de tijd nam om lekker te experimenteren met de teleconverter. De tijd vliegt dan voorbij en voor je 't weet heb je 50 of 60 foto's op je kaartje.

Een enorm stil en dynamisch gebied waar je rondstruint. Overal water, weiland, wilgenbosjes en kleibulten. Hier en daar vind je sporen van bevers; de herkenbaar omgeknaagde stammetjes en op één plek hebben ze zelfs een paadje uitgesleten van de ene naar de andere kleiput.

Helaas was het nog aan de vroege kant voor echte herfstkleur. Dat zie je ook op de foto hierboven van de Eltenberg. Daarvoor moet ik dus over een week of twee nog es terugkomen...eigenlijk...

De ganzen beginnen ook weer van zich te laten horen. Stelletje grasvreters... 't moet er ook allemaal weer uit...!
Daar gaan ze weer in hun V-vorm...

Gluren naar water tussen de herfstbessen door.

De kerktoren van Elten zie je steeds weer ergens tussendoor verschijnen

Op het moment dat ik over het bruggetje vlak voor Elten fiets schiet er een blauwe bliksemschicht voor mijn neus langs over het water...

Een ijsvogeltje...

Ik zal nooit een goeie natuurfotograaf worden.
Die gooit dan natuurlijk meteen z'n fiets van zich af, grijpt zijn camera en schiet erop los.

Ik trok op dat moment alleen de remmen aan, voetje aan de grond en keek 'm na. Prachtig hoe ze over zo'n riviertje kunnen schieten.

Tja, zo krijg je die natuurlijk niet te pakken op de foto...
Maar ik heb 'm nu wel goed gezien...
In het andere geval was ik hoogstens met een wazige blauwe veeg op de foto thuisgekomen...!




Zo, nu weer bijkomen. Doktersadvies, tenminste ik denk dat 'ie dat zou zeggen dus... Beentjes omhoog, TV aan... Zolang het nog kan.
Van 't weekend komt er weer werk...een beetje...

Volgende keer meer vorderingen van onze tuinaanleg... hoop ik...

...

gevonden voorwerpen...

Tjonge, wat vliegen de weken voorbij. Vooral als je druk bent.
Gelukkig voor mij zijn het werkweken die snel om gaan. Voor de vakantiegangers mag het natuurlijk allemaal wel langer duren. Uiteindelijk komt overal een eind aan... Zeker weten...

En dan pak je je spullen in, je kijkt je appartementje of hotelkamer rond of je niets vergeet. Shampoo fles, tandpasta...
Zo zal het hier ook gaan denk ik. Ik sta daar nooit bij te kijken natuurlijk als gasten hun spullen bij elkaar rapen. Anders zou ik ze er op kunnen wijzen dat ze het shampoo flesje nog in de badkamer hebben staan...

Het meest vreemde wat ik tot nu toe heb aangetroffen op een kamer na vertrek was toch wel een briefje met daarop geschreven: "4 cm" (...!) Alleen dat... meer niet...

Tja, dat vraagt eigenlijk om een verklaring maar die heb ik niet. De gasten waren al weg dus ik kon het ze niet meer vragen.

Ik kan zonder moeite zo een aantal dingen noemen die je opmeet in de slaapkamer... maar het is de vraag of jullie als lezers hierop zitten te wachten.

We laten het maar het beste aan ieders eigen fantasie over...
Het is eigenlijk maar goed dat je gevonden voorwerpen pas vindt als de gasten al vertrokken zijn.

Augustus is verder gewoon weer een super drukke maand. Ook dit jaar weer in de (Belgische) flair pocket geadverteerd en wederom gezellig veel Belgen over de vloer. Ik moet wel uitkijken dat ik niet een 'tas koffie' ga bestellen want je neemt het zo over die leuke versie van de Nederlandse taal.
Jammer dat ze bij de Nederlandse flair niet ook zo'n actie van een B&B pocket doen...
Daar komen dan natuurlijk geen gezellige Belgen op af maar wellicht gezellige Nederlanders...

Nou, 't wordt tijd om te gaan koken...
Wat zullen we es maken vandaag.....
.... Es kijken wat er in voorraad is...
....


Tot de volgende...

Elektrische fiets arrangement

Nou, het elektrische fiets arrangement is een feit. De fietsen staan klaar dus voor ieder die het eens wil proberen, je bent van harte welkom.

Een aantal locale kranten heeft ook ons persbericht hierover geplaatst waaronder het Gemeente Nieuws en de Rijnwaardenpost.
Ik had natuurlijk gehoopt dat de Gelderlander ook eens ons nieuws zou brengen maar daar zijn we toch (nog) niet interessant genoeg voor. (wacht maar...)

Intussen hebben we ook een nieuwe GPS ontvanger voor het verhuren aangeschaft. Het is een wat uitgebreider type met wat meer handige mogelijkheden.
De Garmin Etrex VentureHC !

Ik moet 'm zelf ook hoognodig nog leren kennen want als gasten me nu wat zouden vragen moet ik waarschijnlijk eerst de handleiding nog doorlezen.
Maar ach, dat komt ook wel weer goed. Gewoon even voor gaan zitten en dan spelederwijs leren we het snel genoeg.

Vorig weekend hadden we ook een stel bijzondere gasten... Wel gezellig. Ze komen hier wel vaker. Hij heeft dezelfde achternaam als ik (...!) en zij is met hem getrouwd (tja...).
Familie dus... Na het ontbijt denk je dan van ze af te zijn. Zij hadden gepland in duitsland te gaan shoppen dus daar gingen ze. Toedeloe, tot de volgende keer.

In de middag hadden wij ons werk klaar en besloten lekker van het mooie weer te genieten.
We springen op de fiets, pontje over naar millingen en dan lekker linksaf over de dijk richting Schenkenschans, Griethausen en Emmerich. Ik probeer altijd rond etenstijd Emmerich te bereiken, heerlijk op een terrasje op de Rheinprommenade neerploffen en lekker happie eten.
Onderweg nog vertraging opgelopen. We dachten bij zo'n biergarten eens lekker een drankje te kunnen nemen. Het duurde maar en het duurde maar, nooit kwam er iemand van de bediening bij ons tafeltje, wel bij de groepen die er zaten. Er zat ook al een sportfietser met geld in de hand die graag wou afrekenen. (ik was al weg geweest als ik hem was)
We wensten hem veel succes en zijn maar weer op de fiets gesprongen, 'hadden al in Emmerich kunnen zijn joh...'
Uiteindelijk komen we van de dijk bij de brug van Emmerich en staan voor het stoplicht te wachten. TOET TOET TOEOEOEOEOET...
Drie keer raden wie daar zwaaiend in de auto voor onze neus langs toekelen...

Tja, dan is het onvermijdelijk he... voor de form SMS je nog wat maar hoe dan ook, we treffen elkaar natuurlijk in Emmerich op de kade. (we blijven natuurlijk broertjes)
Heerlijk buiten op een terrasje eten, biertje d'rbij... Da's genieten...

Wij fietsen voldaan tegen de schemer over de schapendijk terug richting Spijk. Ter hoogte van Hüthum staan wat borden met berichten over 'doorgaand verkeer afgesloten, omleiding' enzovoort. Maar ach, met de fiets kunnen we er vast wel langs.
Mooi niet dus... Het laatste stukkie van de dijk wordt momenteel versterkt. Met geen mogelijkheid kunnen we er door, dus toch maar weer terug en via de Moddeich naar Spijk, langs de twaalf apostelen, door de Geuzenwaard terug naar huis.

En nu is het een stukje minder lekker weer.
Gisterochtend vertrokken hier gasten die met de tandem vanaf Praag op weg naar huis gingen. De laatste etappe, in Nederland. Helaas, bij vertrek regen. Later was het hier prachtig weer dus ik hoop dat zij dat ook hebben mogen tegenkomen onderweg.
Vanochtend de Pieterpad-ters uitgezwaaid die nu ook een beetje pech hebben met het weer.

En wij staan met de was in de handen om buiten te hangen en... regen!

Hmm, even kijken op de buienradar of dat lang gaat duren...

Nieuwe koelkast

Tja, een nieuwe koelkast kopen is niet zo moeilijk. Maar dan...

Het werd ook wel hoog tijd. Het kleine tafelmodelletje waar we het tot nu toe mee deden was eigenlijk net te krap. Zeker als er gasten zijn die er ook nog iets in willen leggen. Dus toch maar een wat groter model besteld.
Ze kwamen 'm ook netjes op tijd brengen vanmorgen. Stond tussen 9:00 en 13:00 gepland. Dan verwacht je natuurlijk dat ze pas om 12:59 voor de deur staan. Da's toch bijna altijd zo.
Nee hoor, 9:01 kwam er een koerier voorrijden. Uitladen, binnenzetten, uitpakken en effe controleren. Alles in orde. Handtekening en weg waren ze al weer. Duurde nog geen 5 minuten.
De gasten aan de ontbijt tafel hebben me niet eens gemist.

Hardstikke mooi. Kon ik vandaag mooi die hoek verbouwen. Want tja, een groter model past natuurlijk weer niet onder het werkblad wat ik daar had gefabriceerd.
Dus alles eraf, losschroeven, kitrandjes wegsnijden en op maat zagen.
Van het een kom je dan in het volgende. De kraan van de vaatwasser zat net iets teveel naar rechts. (nauwelijks 2 jaar geleden zelf daar gemaakt!)
Uiteindelijk is het natuurlijk wel weer gelukt. Hij staat. Oventje erbovenop. Past precies.
Alleen moet ie nu nog 'aklimatiseren'. Of ik 'm dan even 24 uur uit wil laten... Dus het ouwe beestje staat nu met een verlengsnoertje midden voor het raam nog zijn laatste uurtjes dienst te doen.

Daar heb ik natuurlijk ook al weer een nieuwe bestemming voor... De garage, om 't hoekje bij de veranda.... Lekker koud biertje bij de hand... Hmmm, kan me er nu al op verheugen...

Nog meer nieuws. Binnenkort kun je bij ons in een arrangement een elektrische fiets uitproberen. Ik ben nog in afwachting van de fietsenspecialist waarmee we dit samen opzetten. Zodra de fietsen binnen zijn kunnen we van start. Dus ben je geinteresseerd, hou dan de website in de gaten...

Toedeloe...

Bourgondiërs...

Weer een gezellig weekend gehad.
Er was een groep Vlamingen, ook wel Belgen genoemd (maar in dit geval vooral BOURGONDIËRS !!!) bij Slaap te gast.

Zo langzamerhand weet je uit ervaring zo'n beetje wat een gemiddelde gast bij het ontbijt weg kan werken.
Wandelaars en/of Pieterpad-ters bijvoorbeeld of fietsers die er de hele dag met de fiets op uit trekken die verbranden wel wat, en dat merk je meestal bij het ontbijt ook wel.
Twee broodjes, een eitje, een paar bakken koffie of thee misschien nog een toetje van fruit of yoghurt en dan is het meestal toch wel genoeg.

Dit weekend ging het echter toch nog iets verder. Mark, de reisleiders zo'n beetje, was hier vorig jaar met vrienden al eens geweest en vond het ook wel geschikt voor het groepje familie waarmee ze regelmatig een fiets-weekend plannen. Fietsers dus. Maar bovenal BOURGONDIËRS. Heel gezellige types met veel eetlust...
Als je eventueel niet helemaal door hebt waar BOURGONDISCH voor staat, dan kom je d'r met deze gasten wel achter. Wat eten zeg.
Ruim drie broodjes, een eitje, fruit, yoghurt, koffie, koffie, koffie, koffie...
ALLES GING OP.
Nou ben ik niet van dat zuinige, krappe dus ligt er bij het buffetje altijd ruim voldoende. Maar in dit geval moest er even een tandje bijgezet worden.

Geen probleem, voorraad genoeg. Maar ik heb me er wel over zitten verbazen...

Ze hebben een leuk weekendje gehad volgens mij.
Het weer viel erg mee en ze hebben zelfs nog regelmatig
voor 't ontbijt een 'tas koffie' op het terras gedaan.



Over terras gesproken. Ons privé terras/veranda is ook klaar.
Vloertje is gelegd, regenton neergezet en aangesloten.
We hebben 'm zelfs al ingewijd met een BBQ-tje.

Op de foto zie je het niet maar eromheen is nog allemaal zand hoor. Maar da's het volgende klusje dan weer he.

Links op de voorgrond zie je nog een pluk van die fijne bamboe. Erg fotogeniek maar vreselijk in je tuin. Overal springen weer van die punten door het gras. Maar dat gaat er straks allemaal uit.

Alles d'r uut en dan weer naar eigen zin opbouwen... wanneer we zin hebben...

Nou, ik ga lekker met de beentjes omhoog... Genoeg gedaan vandaag. Wassen, strijken, schoonmaken...

Aju

Vol energie...?

Tja, dat zou je zeggen als je bijna drie weken op vakantie bent geweest.
Dat je dan dus weer helemaal uitgerust bent en veel nieuwe ideeën hebt en volop energie hebt om alles aan te pakken.
Nou bij mij werkt dat altijd een beetje anders... dus...

Aan het begin van een vakantie moet ik omschakelen naar het ritme van 'nietsdoen'. Ik heb dan de eerste drie dagen altijd van die 'opspring neigingen'. Het is hier normaal altijd zo dat ik steeds op spring omdat ik dan weer iets moet doen, van mezelf. Dat ijlt dan nog een beetje na als het ware.
Ongeveer hetzelfde gebeurt als ik thuiskom van vakantie. Kost gewoon twee à drie dagen om weer om te schakelen. Niet dat ik dan neigingen heb om 'niets' te doen. Alle dingen komen dan twee keer zo groot op me af. Dit keer heb ik het gefaseerd doorstaan. Eerste dag thuis: alleen de belangrijke mail beantwoorden en de huurcamper schoonmaken. Verder niets behalve boekje uitlezen, koffie leuten en bijkletsen met de buren enzo.
Tweede dag: Huurcamper terugbrengen, post doorworstelen en administratie bijwerken. (bareuhhh...)
Derde dag: een begin met de normale werkzaamheden.
Tja, het duurde dus nog steeds drie dagen dus je schiet er niet zoveel mee op maar het voelt wel wat meer relaxed.

Oh ja, hebben we een leuke vakantie gehad? Ja, geweldig.
Wat prachtig is Toscane om doorheen te toeren en wandelen.
Ik ben normaal geen fan van grote steden maar Pisa en Florence moet je echt niet overslaan.
Daar sta je echt met open mond een poosje met verbazing te kijken naar de gebouwen en standbeelden (vooral Florence dan). Tja dat die toren in Pisa scheef staat weet iedereen wel maar als je het geheel dan in het eggie ziet... Heel bijzonder... Het landschap is toch altijd mijn favoriet en ook dat is in Toscane echt de moeite waard.

De B&B is natuurlijk al weer een week open en ik ben nu echt weer helemaal op gang dus, het is weer 'veilig' om bij ons aan te komen (...!)

gastenterras in ere hersteld

Ja, de lente is begonnen hoor. Dat was officieel al een poosje maar nu doet het weer ook mee, heerlijk.
Gewoon zo naar buiten lopen en lekker aan de gang.
Heb al weer voor het eerst dit jaar het gras gemaaid.

Intussen werken ze bij de buurman gestaag verder aan het herstel van ons knusse gasten terras.
De sfeer was even compleet verdwenen na de sloop van het schuurtje dat er voorheen stond. Daardoor kreeg je dat gezellige hoekje. Er wordt in plaats daarvan nu een nieuwe muur tegen ons terras aan gemetseld in dezelfde hoek als het ouwe schuurtje stond.
Er kwamen van een zolder nog twee leuke stalraampjes tevoorschijn. Blijkt dat deze uit ons huis afkomstig zijn. Onze (privé)woonkamer was vroeger namelijk een kleine stal.
En zo komen deze twee dus weer, in oude glorie hersteld, tegenover hun ouwe plekkie in de muur gemetseld te zitten. Eentje hebben ze vandaag helemaal met metselen omsloten.
De ander is wat kleiner en komt om de hoek (zie foto) te zitten. Zo'n beetje boven de vijver.
Daar moet onze kant nog helemaal van de grond af gemetseld worden dus ik denk dat we dat voor onze vakantie niet meer gaan zien.

Leuk voor als we terug komen.



Zo ziet het er vanaf de weg uit.


Het wordt hier steeds mooier aan de Transeedijk in Lobith.

Voor de gasten die dit jaar weerkomen en zich al verheugen op het ontbijt buiten, wees gerust het gastenterras is dit seizoen weer geheel in oude sfeer hersteld. (en een beetje mooier ook nog wel zelfs)

Geniet van de zon dit weekend. Het wordt nog warmer en warmer en warmer....
Tot snel.

Pokke weer en natte plek...

Nou deze week is het toch wel echt helemaal k... met het weer. Tjonge.

Onze ouwe bejaarde 'waakhond' is toch al niet zo enthousiast meer maar met dit soort weer kejje het helemaal vergeten natuurlijk. Sjok, sjok, sjok... en dan ook alleen nog maar omdat je een hand koekjes bij je hebt...
Dan denk je dat hij het niet meer aan kan, nou, dan moet je je
eens omkeren en terug richting huis lopen, dan blijkt hoe goed 'ie nog kan rennen...
En dan goed en wel binnen meteen nog een koekje bietsen natuurlijk.
En dan ligt 'ie de rest van de middag weer te pitten in z'n mandje.
Tja, 15,5 hondenjaren pfoe, snie niks hoor.

Vandaag maar es een dagje niet in die kou en nattigheid ploeteren. Werk is er genoeg maar het loopt niet weg. Ik krijg nu wel steeds meer zin in vakantie.
Ja, ik weet het het is pas maart maar WIJ gaan over iets meer dan een week lekker weg. En dan werken we wel weer hard door als jullie allemaal in het drukke hoogseizoen weg gaan.
Kom gerust een dagje of wat hier genieten, alleen in April kan het niet.

Gisteren had ik nog ineens een natte plek...
Nee, 't is niet wat je nu denkt, het zat 'm in een of ander condens-opvang-systeem van de CV ketel.
Had dat ding al es eerder z'n plaats gewezen maar daar was het dus toch nog maar es vandaan gekomen.
D'r moest zelfs een schroevendraaier aan te pas komen om 't allemaal goed te kunnen zien.
Bovenin zit het op een of andere afvoer geschoven en dan is er een soort van sifonsysteem waardoor het water via een flexibele leiding wordt afgevoerd. (lekker technies verhaal hè) Nu dus effe niet (dat afvoeren) want er zat ergens een verstopping waardoor 't vaatje overstroomde.
Daar krijg je dus een natte plek van op de vloer eronder, logisch. Ik snap alleen niet waar al dat water vandaan komt, in een nacht een halve emmer. Da's bijna 5 liter joh... Enfin, ik heb het allemaal leeggegooid en schoongemaakt en dat scheelt. Nu kan 't boeltje weer opdrogen.

Spreek jullie op een (hopenlijk) droger moment wel weer...

Garage Klaar, aan 't werk...

Snel weer even tijd maken voor een korte update.

Tja, de vloer werd gestort en afgevlinderd zoals dat heet. Dan mag je er even nog niet op komen. Dat moet natuurlijk eerst goed uitharden.

Het was wel erg mooi afgewerkt met dat vlinderen.
Helemaal glad aan de oppervlakte, bijna zonde om overheen te gaan lopen maar ja...


Maar na een paar dagen kon ik er in en dan begint het eigenlijk pas. Verlichting en stopcontacten aanleggen, de bestrating eromheen weer netjes maken. Alles licht nu buiten tegelijk overhoop.




Tussendoor kwam nog even iemand de sectionaal-deur erin plaatsen en toen was de garage helemaal klaar.
Je ziet op de foto dat ik intussen het opritje ook al weer bestraat heb zodat we dit weekend een begin kunnen maken met het inrichten. Zal de buurman ook wel weer blij van worden dat die zooi van ons uit zijn garage box gaat verdwijnen. Gelukkig heeft het niet al te lang geduurd en we zullen ze maar in natura (etentje) uitbetalen aangezien toch geen huur willen aannemen.

Daar was ik dus deze week al weer lekker mee onder de pannen.

Ergens tussendoor was ik niet echt onder de pannen want dan zou ik niet zo nat geworden zijn van ie miezerregen. Dat was vorige week een keer. We hadden nog een vijvertje laten wegslopen gelijk met de garage. Daar zat dus nog een gat van een meter diep en 20m² in 't vierkant. Kon van de (andere) buurman nog wat zand pakken dus dat heb ik er eigenhandig in gekruid. Denk wel een stuk of honderd kruiwagens vol. Pfff, spierpijn...
Maar goed, het gat is dicht. Ziet er toch weer iets minder ernstig uit zo.

En nu begint het zonnetje ook nog lekker het voorjaar in te luiden. Krijgen er helemaal zin in. M'n bonsai bomen (ook nog een 'in het nauw gedrukte' hobby van me) beginnen weer uit te lopen en die heb ik ook weer een nieuw plekje moeten geven. De plek waar ze voorheen stonden is niet meer zoals het was. Voorlopig staan ze veilig. Mooi bij elkaar zodat de sproeicomputer me het watergeefwerk uit handen neemt. Die tijd kan ik weer ergens anders aan besteden.

Oh, ik wordt geroepen door m'n vriendinnetje, ik moet aan het werk...

Tot blogs...

het dak op... met collegialiteit

Op zaterdag kwam er een ander team van drie. Twee mannen en een vrouw. Hoe geemancipeert ik ook denk te zijn, ik vind het toch wel bijzonder, een vrouw in het bouwvakkers vak.
Nu, ze was voornamelijk voor het domme sjouw werk maar dat lag misschien aan haar vaardigheden.
Hoe dan ook, om 7:00u stipt kwamen ze aan. Dacht ik ze te kunnen paaien met een bakkie koffie, kreeg meteen te horen dat ze er al een gehad hadden... Ehh, koffie bedoel je? Nee, een dak!
Bleek dat ze vanaf 4:30 al ergens anders een dakkie afgemaakt hadden.

Ze gingen meteen stevig aan de slag. Het onvermijdelijke 'opperhoofd' was deze keer de oudste van de drie. Het werd al snel duidelijk dat hij niet erg geduldig was als het ging om dingen die NIET met 't werk zelf te maken hebben.
De vrouwvakker had wel interesse om even op de gastenkamers te kijken maar dat was nog niet zo makkelijk. Koffie hadden ze geen tijd voor, 't moest eerst af. (de twee slaven keken intussen wel gretig en hadden er volgens mij best zin in maar hij had de wind er goed onder)

Als een speer werden de dakpannen er op gelegd.

Op 't end mocht de bouwvrouw effe snel de gastenkamers bekijken. Intussen ruimden ze wat op (alleen gereedschap, afval mag je zelf doen) en sprong het opperhoofd al in de auto.
Hij kwam nog net effe een hand geven ten afscheid.
De tweede man stond nog effe bij me te praten en een sjekkie te draaien en daar ging 'ie de eerste keer al op de claxon, PEP PEP...!
Met 't half gedraaide sjekkie toch maar effe een sprintje want hij reed al...
Bij de deur ging 'ie nogmaals op de claxon voor de bouwvrouw. Zij was nog niet terug. (had ook amper 5 minuten de tijd gehad) PEP PEP...!
Daar kwam ze al. Met een been nog buiten gaf 'ie al gas. Hupsakee, de dijk op en weg...
Het kwam me voor als dat hij ze al eens ergens had laten staan, zo braaf als ze gehoorzaamden.

Pfff, we (ik en de buurman) stonden even stil van verbazing te kijken waarna we bijna omvielen van het lachen. Wat een bijzondere verhoudingen onder dat team.
Maar... het dak zit dicht en ze waren voor 12:00u al weer vertrokken. Hadden wij mooi de middag nog vrij voor onszelf.

Dinsdag nog maar es gebeld hoe het verder met de planning is. Dat gaat nooit vanzelf he. Moet je altijd zelf achteraan bellen. Het schuift nog weer iets op. Donderdag vloer storten (da's intussen morgen al) en dan moet dat natuurlijk effe hard en droog worden. Een week later dinsdag komt dan de grote deur erin.
Al met al toch een behoorlijk ander verloop dan dat ze bij aankoop zeggen maar ach, het gaat ondanks dat toch nog vlot.

Heb zelf toch nog maar even het bewapenings staal wat met stenen verhoogd. De slimmerikken hadden het zo op de grond gemikt. Volgens mij komt het dan ONDER het beton in plaats van er midden in. Je kan natuurlijk denken, 'ach dat is hun probleem' maar volgens mij maken ze daar niet zo'n probleem van. En als je vloer na een jaar of wat breekt is het toch echt mijn probleem.

Gister de loop deur er in gehangen. Past precies. Kan ook niet anders want die had onze aannemer vorig jaar al op maat klaargemaakt om in de oude garage te gebruiken.

Later bleek de boel niet zo stevig (bouwval, geen fundering etc...) dat het toch niet de moeite waard meer was. Deze deur hebben we bewaard en kan nu eindelijk dienst gaan doen.

Wat een loeizwaar ding zeg. Kreeg 'm bijna niet op z'n plek. Met veel martelen en mieren toch goed gekomen.

Voor onder het afdak, de toekomstige veranda waren we een beetje aan het rondsnuffelen bij Intratuin voor vlonderplanken. Bleek er daar een partijtje gebruikte voor de helft van de prijs aangeboden te worden. Het was nog niet meteen de bedoeling maar dit konden we toch niet laten liggen. Dus met de aanhanger weer op 't end van z'n veren dat hout deze kant op gesleept. Tja, 't is weer zonder ongelukken en kleerscheuren gelukt. (je ziet ze daar onder het afdak al liggen)

Zo, weer op de hoogte. Morgen de vloer...
Oh ja, en dan komt er ook nog zo'n pief van 't Kadaster. Omdat we met de buurman een stukje grond geruild hebben een maand of drie geleden intussen. Moet dan nog even exact en officieel door een mannetje vastgelegd worden. En dat mogen wij dan aanwijzen wat er bedoeld wordt...
Tja, die mensen moeten ook wat werk te doen hebben natuurlijk. Anders is het niet geloofwaardig dat je daar een paar honderd euro voor vraagt...

Adios

Tulpen

Dag allemaal.
Deze week stond het in diverse regionale kranten EN was 't in het nieuws op Graafschap TV.
B&B Slaap is bekroond met drie tulpen in de Nederlandse Bed & Breakfast Classificatie.

Even in het kort, Bed & Breakfast heeft een eigen classificatiesysteem. Het is vergelijkbaar met de hotel sterren (waarin Slaap 1 ster heeft) alleen de Nederlandse Bed & Breakfast Classificatie is veel meer gericht op kleinschalige accommodaties.

Vorige week donderdag werd ik door de mystery guest 'overvallen'. Deze maken zich altijd pas na het ontbijt bekend maar deze keer lichtte hij al een tipje van de sluier op de avond. Wat was namelijk het geval, hij had de burgemeester van onze gemeente voor het ontbijt uitgenodigd om de classificatie officieel uit te reiken. Daarbij waren ook de pers van krant en (regionale) TV uitgenodigd.
Een aantal dagen ervoor was ik al gebeld door een medewerker van Graafschap TV of ze wat sfeerbeelden mochten opnemen in onze B&B voor een nieuw programma, bla bla...
Ik zocht er niks achter en hoopte natuurlijk alleen maar dat Slaap goed in beeld zou komen.
Nu bleek dus dat onze mystery guest hiervoor verantwoordelijk was.
Op de ochtend om 8:00uur stond daadwerkelijk onze kersverse burgemeester Mark Slinkman op de stoep. Kompleet met ambtketting uiteraard.
Tjonge, hoog bezoek in Slaap...
Ook de burgemeester vond het erg leuk om eens kennis te maken. Hij was ook zeer nieuwsgierig naar de kamers dus voor er aan het ontbijt werd begonnen eerst nog even een rondleiding langs de kamers.
Daarna de nodige kopjes koffie geschonken voor beide heren waarbij de organisatie en de classificatie werd uitgelegd aan de burgemeester.
Al gauw stond er een delegatie van de pers voor de deur; fotograaf en interviewster.
Natuurlijk hoort daarbij even een officieel woordje van de burgemeester waarin hij aangaf trots te zijn dergelijke accommodatie in de gemeente te hebben en de hoop uitsprak dat dit ook uit zou stralen op de gemeente. 'Hierbij mag ik je feliciteren met het behalen van Drie Tulpen' en daarbij werd dan de vlag symbolisch overhandigd.

Op de zaterdag daarna werd de classificatie in een kort nieuws item uitgezonden door Graafschap TV in het programma 'goede zaken'. Op onze website www.bedandbreakfastslaap.nl kun je het item bekijken

Al met al een erg leuke ochtend. Met een flinke portie gratis PR.
Nou maar hopen dat het z'n uitwerking krijgt.

Tot nu toe is het nog erg rustig wat gasten betreft.
Het is ook nog niet echt lente-achtig natuurlijk.
't Komt me ook niet zo slecht uit nu we deze winter zoveel verbouwingen achter elkaar hebben gepland.
Onze privé badkamer was nauwelijks af en daar moest directeur/ gastheer/kamermeisje/pr medewerker/... al weer de oude garage leeghalen, slopen, leidingen verleggen enzovoort. Daar stond ik te kijken... pfff. Een grote bende natuurlijk. (hier op de foto het laatste puinruimen...)
Werd er even moedeloos van. Gelukkig heeft m'n vriendinnetje af en toe wat vrij genomen zodat ze me (vooral spsiegies) kon ondersteunen.
Achteraf hebben we een paar keer tegen elkaar gezegd dat we dit toch wel erg strak achterelkaar gepland hebben. Maar ja, als je A zegt... moeie ook Bha kunnen zeggen en tot en met Z afmaken...

Gelukkig hebben we lekker een vakantie van drie weken in april vastgezet. Da's al zo. Daar zijn we tegen die tijd dan ook wel aan toe, lekker effe weg en niets doen.

Voor dat het zover is nog even de laatste stuipen van de nieuwe garage.
Hij staat, wanden buiten zijn afgetimmerd met de zweedse potdekseldelen. Morgen gaan de dakpannen erop. Dinsdag of woensdag de betonvloer en aan het eind van volgende week de sectionaal deur. Tenminste, dat werd vanmiddag door het opperhoofd gezegd. Eerst maar weer zien of dat 't ook zo gaat...

Hier nog even een plaatje zoals het er momenteel bij ligt.


Tot snel...
J

Dag 2 van de bouw

Echt lekker weer is het nog steeds niet voor de bouwers hier. De hele dag miezert het zo een beetje door. Maar ze zijn onverstoorbaar.
De dak constructie is er intussen op gemaakt en nu wordt het met OSB dakplaten dichtgemaakt. Het begint al aardig een garage te worden zo.
Je ziet op de foto de dakpannen al klaar liggen. Ik hoorde net van de 'voorman' dat er zaterdag een andere ploeg van drie de panlatten en dakpannen erop gaan maken.

Ik kreeg nog even de schrik van mijn leven zojuist. De bel ging en daar stond een ambtenaar van de gemeente. "Ik zie dat u aan het bouwen bent, heeft u de bouwvergunning al?"
Eh, nee maar die verwacht ik ieder moment in de bus te krijgen meneer.
We hadden tenslotte al in november ingediend. In december hebben we een persoonlijk onderhoud met de welstandscommissie gehad. Nu, ruim 14 weken verder (..!) verwachtte ik dus geen problemen meer op dat gebied.
Tja, er blijkt ook nog iets met een bestemmingsplan te moeten gebeuren. Deze bouwplannen voldeden daar niet aan dus moet er een ontheffing komen. Dat zou dan nu gestart worden (...!) en ook weer 6 weken ter inzage moeten etc etc...
Ik kon mijn verbazing (en irritatie) nauwelijks verhullen.
Gelukkig werd in dit geval de bouw niet stil gelegd omdat hij van mening was dat de gemeente ook wel een beetje nalatig is geweest met de informatie verstrekking.
Pfffieuw. Gelukkig maar weer. De procedure moet natuurlijk wel netjes afgehandeld worden maar de bouw mag gewoon worden afgemaakt.
Als er geen omwonende bezwaar maakt is er geen probleem.

Dit is het bouwwerk nu op eind van dag twee.

Aan het eind van de eerste dag...

Ik had beloofd jullie op de hoogte te houden.
Nou, de mannen zijn vroeg begonnen eerlijk is eerlijk, maar ze zijn ook al weer weg. Mooi op tijd voor de file zeg maar.
Maar goed, ze hebben hard gewerkt. Het lijkt al heel wat na een dag.
Ik hoop dat er vannacht geen storm komt want dan konden er morgen nog wel es wat delen verdwenen zijn...
Morgen weer verder, dan zal het hout er aan de buitenkant tegenaan gaan neem ik aan.

wordt vervolgd...

Nieuwe blog, nieuwe garage

Bloggen, toch maar es kijken hoe dat allemaal zit. Je moet ook een beetje bijblijven met al die wereldwijde web mogelijkheden.
Aan verhalen en gebeurtenissen heb ik geen gebrek.
Ik ben eigenaar van Bed & Breakfast Slaap in Lobith. Er gebeurt hier altijd wel wat dus dat lijkt me een prima onderwerp voor een Blog.
Nou BIJ DEZE. Ik heb een blog voor Slaap...

Ik heb nu alle tijd wat vertellen want op dit moment wordt er een nieuwe garage gebouwd achter onze B&B. Af en toe moet je dan wat koffie brengen natuurlijk om de mannen een beetje warm (en te vriend) te houden. Dan stuiten ze weer op een brok puin waar ze een paal in de grond willen hebben. Puin... tja, dat zit hier overal erg ondiep in de tuin. Steek de spade in de grond om een plantje te zetten en je komt van alles tegen.
Na twee jaar van diverse bouw perikelen om ons heen zal het dan dit seizoen echt vorm gaan krijgen buiten. En een beetje opgeruimd als het kan.
Dan gaan we de aanlooproute voor de gasten omleggen naar de andere kant. Vanaf de parkeerplaats om de nieuwe garage heen, bruggetje (moet ik eerst nog bouwen) over de vijver naar het gastenterras en daar naar de gasteningang.

Oh, ik wordt weer geroepen. Er zijn vragen over een deur... Waar moet die deur komen, en dat raam. Nou ik ga het allemaal even aanwijzen voor dat het achterstevoren erin gaat.

Ik hou jullie op de hoogte...

Jeroen